HTOO AUNG

တခုေသာ မနက္ခင္း ၊ အူ၀ဲ ... အူ၀ဲ ..... ငိုသံေတြနဲ႔အတူ ေလာကၾကီးထဲ ေရာက္လာခဲ့တယ္ ၊ ဒီေန႔ေပါ့ ။ မွတ္မွတ္ရရ အေမေျပာျပတာက တပတ္သားမွာ ေဆးထိုးရတယ္တဲ့ ။ ေဆးရံုမွာ အထူးဆန္းတဲ့ ... ေမြကင္းစ ကေလးေဆးထိုးရလို႔ ၊ မထိုးလို႔ကမရ ...ခြဲခန္းမွာ ေခါင္းကို ညွပ္နဲ႔ သူနာျပဳ ဆရာမက ညွပ္မိသြားလို႔တဲ့ ( ေမြးကတည္းက ရန္သူကရွိျပီးသား ) ။ ထားပါေတာ့ အဲဒီကေနစျပီး ဖင္နဲ႔ေဆးထိုးအပ္နဲ႔ မျပတ္ေအာင္ပါပဲ။ ဘ၀မွာ တိုက္ဆိုင္မႈေတြနဲ႕ ေမြးလာတာပါ ။ တခါတရံ ကိုယ္ဘာျဖစ္ေတာ့မယ္ဆိုတာ ၾကိဳသိေနလိုမ်ိဳး လုပ္ခဲ့ဖူးတဲ့ birthday (၃) ၾကိမ္လံုးမွာ တခုခုျဖစ္တာမ်ိဳးေပါ့ ။ ခုေတာ့ ေမြးေန႔ဆို ဘာမွမလုပ္ဘူး မသိခ်င္ေရာင္ ေနလိုက္တယ္ ( ေကၽြးရမွာေလ ... ဟဲ ) May-5-2005 ကလည္း ဒဂံုစင္တာအသြား လမ္းမွာ ဘုရားေရာက္သြားတာမ်ိဳး ( နုိ႔မို႔ဆိုရင္ .... ကံစမ္းမဲေပါက္တဲ့ထဲ ပါသြားေလာက္တယ္ ) ။ ဒါမ်ိဳးေတြေပါ့ဗ်ာ ။

ဘာလိုလိုနဲ႔ ၂၄ ဆိုတဲ့ သက္တန္းတခု ကုန္ဆံုးလာခဲ့ျပီ ၊ ေၾကြးေဟာင္းဆပ္ စရာေတြတပံုတပင္နဲ႔ အေမ ...... ၊ ဒီေန႕ အေမ့အတြက္ ရည္စူးျပီး အဓိပ္ပါယ္ရွိတာေတြ လုပ္ခဲ့တယ္ ။ ခုခ်ိ္န္မွာ လုပ္ေပးနုိင္တာ ....တခုပဲရွိတယ္ ။ အမ်ားၾကီးလုပ္နုိင္ေအာင္ ၾကိဳးစားရအံုးမယ္ ။ ကြပ္လပ္မရွိေအာင္ ေမတၱာ ၊ အနစ္နာနဲ႔ ျဖည့္ေပးခဲ့တာ ၊ ေသခ်ာတယ္ ... ကၽြန္ေတာ့္ ဘ၀မွာ အဲဒီေမတၱာဆိုတာမရွိခဲ့ရင္ အခု ကၽြန္ေတာ္ဆိုတာလည္း မရွိေတာ့ဘူး ။