ေလာေလာဆယ္ အေျခအေနမွာေတာ့ ဘတ္စကားေတြ ရွားကုန္တယ္။ ၁၀၇ကားကို စီးေတာ့ အရင္ တစ္ေယာက္ ၁၀၀ေပးေနရတာကေန တစ္ေယာက္ကို ၂၀၀ ေပးစီးရတယ္။ ညေနျပန္ရင္ေကာ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ေတာင္းဦးမလဲ မသိဘူး။ ပိုက္ဆံေတာင္းတာထက္ ကားမရွိမွာပဲ စိုးရိမ္ရတယ္။ ကားမရွိရင္ တကၠစီငွားဖို႕ကလဲ ဓါတ္ဆီခေတြက ေစ်းတက္ေတာ့ ေစ်းပိုေတာင္းၾကမယ္ထင္တယ္။
လွည္းတန္းမွတ္တိုင္မွာ ေက်ာင္းထဲ၀င္တဲ့ ၅၁အစိမ္းကို ခဏေစာင့္ရၿပီး ကားလဲလာေတာ့ ၀မ္းသားအားရနဲ႕ လူေတြေျပးတက္ၾကတယ္။ ဘတ္စကားေပၚမွာလဲ ၾကပ္သိပ္ေနတာပဲ။ ၅၁ကေတာ့ ေစ်းပို မေတာင္းပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ၅၁လိုင္းေတြထဲမွာ ေထာက္ၾကန္႕ဆိုလို႕ ဒီတစ္စီးပဲ ေျပးတယ္လို႕ေျပာတယ္။ တျခားေနရာေတြကို သြားတဲ့၅၁ေတြကလဲ တစ္စီး၊ ႏွစ္စီးေလာက္ပဲ ေျပးတယ္တဲ့။ စပယ္ယာေျပာျပမွာပဲ ေစ်းေတြ ဘယ္ေလာက္တက္ကုန္လဲဆိုတာ သိရတယ္။ သူေျပာတာက အရင္က စီအန္ဂ်ီကို ၅၀ပဲေပးရတယ္။ အခုေတာ့ ၂၅၀အထိ ေစ်းတက္သြားေတာ့ တစ္စီးလံုးအတြက္ ျဖည့္မယ္ဆိုရင္ ႏွစ္ေသာင္းေလာက္ၾကမယ္တဲ့။ အဲဒီ့မွာ ရမယ့္ပိုက္ဆံနဲ႕ မကိုက္ၾကေတာ့ ဘက္စကားလိုင္းေတြက တစ္လိုင္းကို တစ္စီး၊ ႏွစ္စီးပဲ ေျပးၾကတယ္တဲ့။ ဒီေန႕ေတာင္ ကံေကာင္းလို႕ ၅၁စီးရတာ လို႕ မွတ္ၾကတဲ့။
ဟိုးအရင္တုန္းက ဓါတ္ဆီေတြ ေစ်းတက္ၾကေတာ့ စီအန္ဂ်ီက ေစ်းသက္သာတယ္ဆိုၿပီး ဘတ္စကားေတြအကုန္လံုး စီအန္ဂ်ီလိုက္ေျပာင္းရတယ္။ အဲဒီ့တုန္းကလဲ ဘတ္စကားခေတြ တက္သြားခဲ့တယ္။ အခုေတာ့ စီအန္ဂ်ီက ငါးဆတက္မွေတာ့ ဘက္စကားခေတြလဲ ထပ္တက္ဖို႕ပဲရွိတယ္။
ဒီညေနေတာ့ ရံုးကေန ေစာေစာျပန္ရမယ္။
No comments:
Post a Comment